மாதுளை முத்துக்களாய் ஈரத்தரையில் சிதறும்

கடந்த காலங்களில் நழுவிக் கொண்டு

ஞாற்றுக்கிழமை சந்தையில் மறைகிறது

நரைத்த கூட்டம்
சம்பாலை விலைப்பேசும் அதே கணம்

நெத்திலி மீன் கடைக்காரரிடம்

மிச்சக் காசை வாங்க மறக்கும் கோகிலா பையிலிருந்து

மீண்டும் சறுக்கி விழும் சில்லைரைகள்

சிரிக்கும் சத்தம் எதிரொலிக்கிறது
தலை இழந்த முண்டங்களாக வரிசையில்

தொங்கப்பட்ட கருப்புக் கோழிகளின்

விலை கேட்டு மைக்கிள் அதிர்ந்து பொகிறான்

பேரம் பேசவதற்குள் பணம் நீட்டி

அவன் வாக்கியங்களுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கிறாள் பேத்தி
பழக்கடையில்

பப்பாளிச் சாறை உறிஞ்சும் அதே உதடுகள்

எண்பதுகளில் இச்சந்தைக்கு அருகே இருந்த

பள்ளியை காணவில்லை என்று புகார் செய்கின்றன
முள்ளங்கியை மென்று தின்னும் புதுப்பற்கள் கூவுகின்றன

ஐம்புதகளில் தன்னிடமிருந்த மலேசியா

கடவுச்சீட்டை யாரோ வீட்டில் தூக்கி வீசிய சங்கடத்தைப்பற்றி
மறையும் தடாகத்தின் நீர்போன்று

வற்றிக்கொண்டே போகும் ஞாபகங்கள்
கடைசி பக்கங்களை தொலைத்த இவர்கள்

தினமும் புதுக்கண்ணாடி அணிந்து

எழுதகிறார்களோ முடிக்கும் முடிச்சுகளை?